De Ferrariskaart toont dat de voormalige akker van de Oudlandpolder is omgevormd tot boomgaard en via een omwalling is ingelijfd bij het kasteeldomein. Het omwalde voorplein op het kasteeldomein loopt tot het midden van de kerkhofomwalling. Merghelynck zal later dit beeld trachten te reconstrueren. 

In de vroege 19de eeuw doorbrak Marie-Thérèse Serlippens, als 20ste eigenaar, de formele ‘Franse’ structuur naar een landschappelijk park in ‘Engelse’ stijl met slingerende paden. Dat is ingetekend op het Primitieve Kadaster (1825-30). De aloude boomgaarden rond het kasteel bleven bewaard en aan de zuidkant leverde een moestuin verse groenten.

Zowat 50 jaar later is Arthur Merghelynck, de laatste kasteeleigenaar, gecharmeerd door de pittoreske uitstraling van dat park. Hij zal twee eeuwen later de bouwwerken van het kasteel onder Jacques de Bryarde toeschrijven aan architect Sylvain Boullin, hofarchitect van Albrecht en Isabella.